Road Trip #2 – Stemnitsa village

 

Our second road trip included my all time favorite village… Stemnitsa. I am seriously in love with the place…

Το δεύτερο road trip μας ξεκίνησε από το αγαπημένο μου ορεινό χωριό, τη Στεμνίτσα, με το οποίο έχω έρωτα εδώ και χρόνια… 

 

Stemnitsa is a mountainous village in the municipality of Gortynia at an altitude of 1080 meters. It is built on the mountain of Mainalo, classified as a traditional settlement, close to the city of Tripolis (45km).

Η Στεμνίτσα είναι ορεινό χωριό του δήμου Γορτυνίας (του Νομού Αρκαδίας) σε υψόμετρο 1080 μέτρων. Χτισμένη στο Μαίναλο, είναι χαρακτηρισμένη ως παραδοσιακός οικισμός και απέχει 45 χιλιόμετρα από την Τρίπολη. 

 

I’ve spent a couple of summers there (a good friend of mine has a house in the village) and a truly magical christmas at the loveliest guest house last year.

Στη Στεμνίτσα έχω περάσει μερικά καλοκαίρια (μια φίλη μου έχει σπίτι εκεί) και από τα πιο όμορφα Χριστούγεννα σ’ ένα υπέροχο ξενώνα πριν από ένα χρόνο. 

 

Apart from from the village’s undeniable beauty, Stemnitsa is known for its Silver&Gold Smithery School operating since the 1970’s. The people of Stemnitsa were renowned craftsmen (especially from the 17th to the early 20th century) and excelled in the processing of various metals. Thus, the village enjoyed great glory thanks to its coppersmiths, bronzesmiths and goldsmiths.

Πέρα από την ομορφιά της, η Στεμνίτσα, είναι γνωστή και για τη Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας που λειτουργεί από τη δεκαετία του 1970. Οι Στεμνιτσιώτες ήταν φημισμένοι τεχνίτες (ιδιαίτερα από τον 17ο έως τις αρχές του 20ου αιώνα) και διακρίθηκαν ιδιαίτερα στην επεξεργασία των μετάλλων από τα οποία χρησιμοποιούσαν κάθε είδος. Έτσι γνώρισε μεγάλη δόξα, χάρη στους χαλκωματάδες, τους μπρουντζάδες και κυρίως τους χρυσικούς της.

 

Since I was familiar with its goldsmithery tradition, I was ready to shop till my man run out of money (kidding!). I didn’t. Yeah, f * u Murphy’s law… We totally forgot that it was Saturday and went to have a cup of coffee first. I remembered it after their closing time. I nearly cried everytime we passed a window display with beautiful, ornamented bracelets and rings and earrings and and and and…

Γνωρίζοντας την παράδοση του χωριού στην αργυροχρυσοχοΐα, είχα πάει προετοιμασμένη για αγορές. Επειδή όμως όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος φυραίνει, είπαμε να πάμε πρώτα για ένα καφεδάκι και μετά να κάνουμε εξόρμηση στα τοπικά αργυροχρυσοχοΐα… Φυσικά και δεν ήταν ανοιχτά όταν το θυμήθηκα στις 2.30 το μεσημέρι… Σαββάτου. 

 

At least we bought local products… lots of them… apple&cinnamon marmalade, whole chunks of sweet apricot drowning in its honey and honey gathered from pines (beeswax included)

Τουλάχιστον πήραμε γλυκά… πολλά γλυκά… μαρμελάδα μήλο-κανέλα (κι όμως υπάρχει) και γλυκό βερίκοκο (ολόκληρο στο σιρόπι του) και μέλι με κηρήθρα από έλατο.   

 

We didn’t stay for lunch since we have made arrangements to go and eat eggs with salted pork in the nearby village of Dimitsana… We will definitely visit Stemnitsa again when winter comes!

Θέλαμε να πάμε για παστό με αυγά στη Δημητσάνα οπότε πήραμε σιγά σιγά το δρόμο για το αμάξι… Θα ξαναπάμε όμως μόλις χειμωνιάσει λίγο! 

 

Next stop : the village of Dimitsana!
Have a relaxing weekend!

Επόμενη στάση : Δημητσάνα! 
Να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!